یه زمانی، فکر میکردم اینجارو درست میکنم و میام همه حرفهای دلمو میزنم راحت. اما متاسفانه شما باید خیلی حرفها رو توی دلت نگه داری و نه جایی بنویسی و نه بیان کنی. برای همین، توی قلب هر آدم سه دسته حرف وجود داره؛ گفته ها و نگفته‌ها و ناتوان‌ها از بیان شدن:)
مشکل آدمای خیال پردازی مثل من، که تو دنیای ذهنی خودمون سر می‌کنیم و همه جزییات رو پیشاپیش تعیین و هر اتفاقی رو قبل از وقوع تو رویامون زندگی می‌کنیم اینه که وقتی یهو اون اتفاق نمیفته انگار یه بمبی، زله ای، چیزی اومده و اون خونه نوساخته تو رو که با هزار امید و آرزو درستش کرده بودی رو به یه ویرونه تبدیل میکنه و بعد؟خیلی سخته آدم دوباره به دنیای واقعی و مزخرف بیرون برگرده.
درباره این سایت