مشکل آدمای خیال پردازی مثل من، که تو دنیای ذهنی خودمون سر میکنیم و همه جزییات رو پیشاپیش تعیین و هر اتفاقی رو قبل از وقوع تو رویامون زندگی میکنیم اینه که وقتی یهو اون اتفاق نمیفته انگار یه بمبی، زله ای، چیزی اومده و اون خونه نوساخته تو رو که با هزار امید و آرزو درستش کرده بودی رو به یه ویرونه تبدیل میکنه و بعد؟خیلی سخته آدم دوباره به دنیای واقعی و مزخرف بیرون برگرده.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت